พระพรหมคุณาภรณ์
อาตมาอยากพูดถึงเรื่องนี้ สัมพันธ์กับกฎของการพัฒนามนุษย์ ในระดับพื้นฐาน ความเป็นอยู่ดี คือสภาวะซึ่งเกื้อหนุนกับการพัฒนามนุษย์ กิจกรรมทางเศรษฐศาสตร์ก็เช่นเดียวกัน ควรพิจารณาเรื่องนี้ เมื่อเราทำกิจกรรมทางเศรษฐกิจ เราควรใส่ใจเรื่อง ๓ เรื่อง ต่อไปนี้
ขั้นที่หนึ่ง กิจกรรมและผลผลิตไม่ควรเป็นอันตรายหรือก่อผลเสียหายต่อสังคมและชีวิต หรือชีวิตและสังคม
ขั้นที่สอง เป็นกิจกรรมที่เสริมสร้างสังคม ทำให้สังคมดีขึ้น ให้เป็นสังคมที่เอื้อต่อการพัฒนาศักยภาพและความสามารถของมนุษย์
ขั้นที่สาม เป็นกิจกรรมที่เกื้อหนุนการพัฒนามนุษย์ เพราะเราถือว่าการพัฒนามนุษย์เป็นหลักการใหญ่หลักการสำคัญ เพราะเราเชื่อว่า มนุษย์สามารถพัฒนาได้ และมนุษย์มีความสามารถไปสู่ความดีงามยิ่งๆ ขึ้นไป
ไม่ว่ากิจกรรมใด ไม่ว่าระบบใดในโลก ควรให้ความสำคัญในเรื่องนี้ และทำให้ทุกแนวคิด และทุกระบบเกื้อหนุนต่อการพัฒนามนุษย์
นายมิวเซนเบิร์ก
ท่านหมายถึงการพัฒนาทาง Emotional กับ Intellectual Freedom ใช่หรือไม่ครับ