ท่านอธิการบดี ท่านคณบดีบัณฑิตวิทยาลัย ท่านอาจารย์คณะผู้บริหารมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย นิสิตปริญญาโทรุ่นแรกของมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย พร้อมทั้งนิสิตนักศึกษาและนักเรียนผู้สนใจทุกท่าน
วันนี้ ผมขอแสดงมุทิตาจิตต่อทางมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย และโดยเฉพาะต่อคณบดีบัณฑิตวิทยาลัย ในการที่มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย ได้เปิดการศึกษาระดับบัณฑิตศึกษา เริ่มต้นด้วยการปฐมนิเทศแก่พระนิสิตปริญญาโท ซึ่งนับว่าเป็นการก้าวหน้าที่สำคัญอีกครั้งหนึ่ง ในกิจการของมหาวิทยาลัยสงฆ์แห่งนี้ และขอแสดงมุทิตาจิตนี้ แก่พระนิสิตปริญญาโทรุ่นแรก ซึ่งในแง่หนึ่งก็นับว่าเป็นโชคดีของท่านทั้งหลาย ที่ได้มาเป็นนิสิตผู้เรียกได้ว่าเป็นรุ่นบุกเบิก หรือรุ่นนำทาง ในระดับบัณฑิตศึกษาของมหาวิทยาลัยสงฆ์ ใครก็ตามที่ได้ทำอะไรเป็นรุ่นแรก มักจะมีความภูมิใจอย่างหนึ่ง การที่ท่านทั้งหลายได้มาปรากฏตัวอยู่ ณ ที่นี้ ก็เป็นที่รู้กันว่า มาในฐานะเป็นนิสิตปริญญาโทรุ่นแรก อันสมควรแก่ความภูมิใจนั้น และฐานะอันนี้ก็คงจะได้เป็นเครื่องทำให้เกิดกำลังใจแก่ท่านทั้งหลาย ในการที่จะศึกษาเล่าเรียนต่อไป
ความเป็นรุ่นแรกที่ว่าน่าภูมิใจนั้น ก็อาจจะพ่วงมาด้วยกันกับสภาพอีกอย่างหนึ่ง คือการที่ว่า บางทีก็อาจจะต้องพบกับความไม่พร้อม หรือความยุ่งยากลำบากบางอย่าง เนื่องจากเราเริ่มต้นการศึกษาในระดับนี้เป็นครั้งแรก ยังไม่เคยมีมาก่อน ถ้าเราไม่มีความรู้สึกภูมิใจหรือพลังใจในเบื้องต้นนี้ไว้ เมื่อไปพบกับอุปสรรคข้างหน้าก็อาจจะท้อถอย ดังนั้น การที่มีความภูมิใจ มีกำลังใจในเบื้องต้น ก็อาจเป็นเครื่องช่วยให้ท่านทั้งหลายได้ต่อสู้กับอุปสรรคให้ลุล่วงผ่านไปสู่ความสำเร็จได้