ธรรมะเป็นสิ่งควรค่าแก่การสดับฟัง เพราะเป็นเรื่องอันเนื่องด้วยภาวะความเป็นจริงที่ทุกชีวิตต้องข้องเกี่ยว แต่ความเป็นจริงนั้นมีหลายระดับและมนุษย์ก็เกี่ยวข้องกับความเป็นจริงหลายประเภท ธรรมะต่างกับความเป็นจริงที่มีอยู่มากมายดุจใบไม้ในป่าประดู่ลาย ตรงที่เป็นความจริงซึ่งเลือกเฟ้นเฉพาะส่วนที่มุ่งพัฒนาความเป็นมนุษย์ให้สูงขึ้นและช่วยให้มนุษย์เข้าถึงความเป็นจริง ปลอดพ้นจากความทุกข์
หนทางสู่การดับทุกข์ คือ การปฏิบัติตนให้สอดคล้องกับกฎเกณฑ์ของธรรมชาติ โดยรู้ชัดในกระบวนการแห่งเหตุปัจจัยตามที่เป็นจริง แต่การปฏิบัติตนของมนุษย์แต่ละคนนั้น มิได้เป็นไปโดยเอกเทศ หากยังสัมพันธ์เกี่ยวเนื่องกับผู้อื่นอีกมากมาย ซึ่งประกอบกันเป็นสังคม โดยที่วิถีความเป็นไปของสังคมนั่นเองก็มีผลกระทบถึงแต่ละคนด้วย ด้วยเหตุนี้การที่จะนำธรรมะมาใช้ให้เกิดผล จึงต้องครอบคลุมทั้งระดับบุคคลและระดับสังคมด้วย เพื่อว่าวิถีความเป็นไปของชีวิตและของสังคมจักเป็นไปในทางที่เกื้อหนุนให้เกิดภาวะชีวิตที่ดีงามและผาสุกยิ่งๆ ขึ้นไป
ชีวิตและสังคมล้วนต้องการหลักธรรมเพื่อนำสู่ความดีงาม หนังสือเล่มนี้ เป็นผลงานอีกชิ้นหนึ่งของพระเทพเวที (ประยุทธ์ ปยุตฺโต) ที่ให้ปัญญาส่องสว่างแก่ชีวิตและสังคม บทความ ๑๐ บทที่ประกอบเป็นหนังสือเล่มนี้ ล้วนเป็นงานพูดของท่านเจ้าคุณในวาระโอกาสต่างๆ มีทั้งที่เป็นพระธรรมเทศนา ธรรมกถา และการบรรยาย เดิมทีพิมพ์กระจาย อยู่ตามที่ต่างๆ และส่วนใหญ่ไม่สู้แพร่หลายเท่าที่ควร กองทุนวุฒิธรรมฯ เห็นว่าเป็นงานที่มีคุณค่า และเชื่อว่าจะเป็นที่ต้องการของผู้อ่านอีกมาก ดังนั้นเมื่อมีการรวบรวมบทความเหล่านี้ไว้ในเล่มเดียวกัน จึงประสงค์ที่จะตีพิมพ์ให้แพร่หลายออกไป
ในการนี้ได้รับอนุญาตจากท่านเจ้าคุณพระเทพเวที จึงขอกราบขอบพระคุณในความกรุณาของท่าน มา ณ โอกาสนี้ด้วย
ด้วยความปรารถนาดี
กองทุนวุฒิธรรม
เพื่อการศึกษาและปฏิบัติธรรม
ตตฺถตฺตนิ วตปฺปนฺเถ วินาภาเว อสํสเย ภูตํ เสสํ ทยิตพฺพํ จวิตํ อนนุโสจิยํ
เมื่อวัยเสื่อมสิ้นไปอย่างนี้ ความพลัดพรากจากกันก็ต้องมีโดยไม่ต้องสงสัย หมู่สัตว์ที่ยังเหลืออยู่ควรเมตตาเอื้อเอ็นดูกัน ไม่ควรจะมัวเศร้าโศกถึงผู้ที่ตายไปแล้ว
ปาปญฺจ เม นตฺถิ กุหิญฺจิ ตสฺมา น สงฺเก มรณาคมาย
ข้าพเจ้าไม่มีความชั่ว ซึ่งทำไว้ ณ ที่ไหนๆ เลย ฉะนั้น ข้าพเจ้าจึงไม่หวั่นเกรงความตายที่จะมาถึง