"ธรรมกาย" มิใช่เป็นข้อธรรม หรือเป็นองค์ธรรมโดยตัวมันเอง แต่เป็นคำรวมเรียกซ้อนเสริมความหมายและหนุนการปฏิบัติ และก็เป็นอันได้รู้เห็นเข้าใจไปด้วยว่า ตัวตน/อัตตานี้ เป็นแค่โลกโวหาร คือคำเรียกขานตามสมมติของภาษา เพื่อจะสื่อสารกันได้ในสังคมมนุษย์ มิได้มีอะไรอันใดเป็นชิ้นเป็นอันเป็นก้อนดิ่งนิ่งตายตัว ที่จะให้จิตไปติดไปยึดไว้
แต่พึงให้เป็นเรื่องของปัญญา ที่รู้เข้าใจความจริงแห่งปัจจยาการเท่าทันกระแสธารแห่งเหตุปัจจัย แล้วจะได้ดำเนินชีวิตเป็นอยู่ รู้จักปฏิบัติจัดการเรื่องราวสิ่งทั้งหลายให้ตรงให้เต็มให้ทันเหตุปัจจัย จะได้ถึงปัจจยักขัยสิ้นเหตุปัจจัยหลุดโล่งปลอดพ้นปัญหา เป็นความสุขแท้แห่งสันติที่เป็นอิสระแท้จริง