มรณกถา
...ในเมื่อความยาวหรือความสั้นของชีวิต เป็นสิ่งที่ไม่มีกำหนดเเน่นอนเช่นนี้ บุคคลจึงควรปฏิบัติระมัดระวังในเรื่องที่เกี่ยวกับความสั้น หรือความยาวนั้น ด้วยความไม่ประมาทตามเหตุปัจจัย แต่ไม่พึงกลัว มัวแต่วิตกกังวลเหมือนอย่างบุคคลบางคน ที่กลายเป็นก่อทุกข์เพิ่มขึ้นแก่ตน ยิ่งไปกว่าตัวความตายนั้นเสียอีกด้วยซ้ำไป พึงเอาใจใส่ขวนขวายให้มาก แต่ในฝ่ายการดำเนินชีวิต คือ ในข้อที่ว่าจะใช้ชีวิตของตนอย่างไร เพื่อให้เกิดประโยชน์สุขที่มุ่งหมายหรือจะสร้างคุณค่าเพิ่มพูนสาระให้เกิดมี ขึ้นด้วยชีวิตของตนอย่างไร...