ก้าวไปในบุญ
... บุญมีความหมายแคบลงหรือเพี้ยนไป เช่น เมื่อเราพูดว่าไปทำบุญทำทาน โยมก็นึกว่าทำบุญคือ ถวายข้าวของแก่พระสงฆ์ บุญก็เลยมักจำกัดอยู่แค่ทาน คือ การให้ แล้วก็ต้องถวายแก่พระเท่านั้น จึงเรียกว่าบุญ ถ้าไปให้แก่ชาวบ้าน เช่น ให้แก่คนยากจนตกทุกข์ยากไร้เราเรียกว่าทาน ภาษาไทยตอนหลังนี้จึงเหมือนกับแยกกันระหว่างทำบุญกับให้ทาน ทำบุญคือถวายแก่พระ ให้ทานคือให้แก่คฤหัสถ์ชาวบ้านโดยเฉพาะคนตกทุกข์ได้ยาก...
...เมื่อเพี้ยนไปอย่างนี้นานๆ คงต้องมาทบทวนกันดู เพราะความหมายที่เพี้ยนไปนี้กลายเป็นความหมายในภาษาไทยที่บางทียอมรับกันไปจนคิดว่าถูกต้อง ...
