"...โลกธรรม ก็คือสิ่งที่มีอยู่ และเกิดขึ้นเป็นประจำตามธรรมดาของโลก โดยเฉพาะเหตุการณ์ผันผวน ปรวนแปร ไม่แน่นอนต่างๆ ในทางดีบ้าง ร้ายบ้าง อย่างที่เราเรียกกันว่า โชคและเคราะห์ ซึ่งมนุษย์ทั้งหลายจะต้องประสบ ตามกระแสแห่งความเปลี่ยนแปลง มนุษย์อยู่ในโลก ก็จะต้องถูกโลกธรรมกระทบกระทั่ง...ถ้าไม่รู้เท่าทันก็ถูกมันครอบงำ เป็นไปตามอิทธิพลของมัน เวลาพบฝ่ายดีที่ชอบใจก็ฟู เวลาเจอฝ่ายร้ายก็ไม่ชอบใจก็แฟบ พอได้ก็พอง แต่พอเสียก็ยุบ... ผู้ใดถูกโลกธรรมทั้งหลายกระทบกระทั้งแล้ว จิตใจไม่เศร้าโศรก ไม่หวั่นไหว เกษมมั่นคงปลอดโปร่งได้ นั่นคือมงคลอันอุดม ถ้าถึงขั้นนี้แล้ว ก็เรียกว่า เราได้ประสบประโยชน์สูงขั้นสูงสุด ชีวิตก็จะสมบูรณ์..."