ความยาว ๐:๔๔:๕๗ ชั่วโมง
ภาษา | ไทย |
---|---|
อยู่ในชุด | ธรรมมีลำดับ ๒๕๕๑ |
ข้อมูลเบื้องต้น | [02:24] เราเรียนอะไรต้องชัด ถ้าไม่ชัดไม่เป็นปัญญา : สุขภาวะ vs สุขภาพ [08:07] แม้แต่ในระหว่างที่ยังเจ็บไข้ได้ป่วยนั้น ก็ต้องดูหลายๆด้าน ด้วย ไม่ใช่ดูเฉพาะสุขภาพทางร่างกาย แต่ต้องดูทางด้านสภาพจิตใจ ทางอารมณ์เป็นต้น [10:58] กายถูกกระทำแล้วกลายเป็นว่าใจเป็นผู้ถูกกระทำ แต่ที่จริงนั้นใจไม่ได้ถูกโรคกระทำเลย แล้วใครทำ? [16:23] แม้แต่เป็นผู้ตั้งรับก็ไม่เอา ต้องเป็นผู้กระทำเท่านั้น [18:16] เรื่องสุขภาวะที่กว้างขวางออกไป บ่นกันจนไปถึงเรื่องเบื่อการเมือง ก็จะต้องตั้งหลักกันให้ถูกต้อง [22:02] สังคมไทยได้รับผลที่สมกับกรรมของตนเองทำมา ทำไมจึงว่าอย่างนั้น? [32:24] ถ้าสภาพสังคมอย่างวัฒนธรรมมันเหลือแต่ซากอย่างนี้ เราก็มาดูเรื่องของท่าทีต่อสิ่งเหล่านี้ [34:36] พอสังคมหรือหน่วยใหญ่มันป่วยแล้ว แต่ละคนต้องพลิกตัวกลับมาตั้งหลัก มันก็ต้องอาศัย “คน”มารักษา [35:58] เราตั้งตัวมาว่าเราจะเป็นผู้รักษา เราก็จะเป็น “ผู้กระทำ”ขึ้นมาทันที [40:00] ทางพระท่านมีวิธี ท่านไม่เอาคนเป็นประมาณ ท่านเอาทางปัญญา ปัญญาถืออะไรเป็นเกณฑ์ ถือ ธรรมเป็นเกณฑ์ |
ที่มา | จาก ธรรมกถา ปาฐกถา แก่ บุคลากร ภาควิชาจิตเวชศาสตร์ คณะแพทยศาสตร์ ศิริราชพยาบาล ณ วัดญาณเวศกวัน |
เรื่องที่ต่อเนื่อง | ฟื้นสุขภาวะยามสังคมวิกฤต ตอน ๒ |